Abonnement eendaagse operareizen 2019-2020

Madama Butterfly (Puccini)
De chefdirigent Speranza Scappucci van de Opéra Royal de Wallonie, die het vorige seizoen veel indruk maakte met Aida, opent het seizoen met een nieuwe enscenering van Madama Butterfly. Voor Puccini was het na het succes van Tosca een grote wens een opera te schrijven naar een toneelstuk van David Belasco over de ongelukkige Cio-Cio-San. Het daagde hem uit nieuwe klankkleuren te vinden om het zogenaamde japonisme dat eind 19e eeuw erg in trek was in West-Europa, muzikaal vorm te geven.

Petroesjka (Stravinsky) / L’enfant et les sortilèges (Ravel)
Hoe verweert men zich tegen mishandeling en wreedheid? Door te vluchten, zoals de clown Petroesjka die door een boosaardige goochelaar op een jaarmarkt geëtaleerd en gekweld wordt? Of door wraak te nemen, zoals de theepot, de klok, het behang en andere kamerinrichtingen doen die door een stout kind in zijn razernij mishandeld en vernield worden. De theatergroep „1927“ heeft zich na haar wereldsucces met Mozarts Die Zauberflöte aan nog twee andere werken gewijd die allebei gemaakt lijken te zijn voor de unieke combinatie van animatie en live agerende vertolkers.

Samson et Dalila (Saint-Saëns)
Wanneer Samson tijdens de Hebreeuwse opstand het voortouw neemt, put een onderdrukt volk hier nieuwe moed uit. In de strijd tegen de heersende Filistijnen is zijn bovenmenselijke kracht een dodelijk wapen en doet de rebellen de ene na de andere zege behalen. Tegen slechts één tegenstander is Samson niet opgewassen: de erotische aantrekkingskracht van de mooie Dalila. Met haar verleidingskunsten weet zij het geheim van zijn sterkte te ontlokken. Saint-Saëns had aanvankelijk een oratorium voor ogen, maar werkte de materie uiteindelijk om tot een opera die in 1877 in Weimar in première ging.

Lohengrin (Wagner)
Elsa, erfdochter van Brabant, wordt door haar voogd Telramund beschuldigd van moord op haar broertje aan wie het graafschap Brabant officieel ten deel zou zijn gevallen. Zij wordt gered door een zwaanridder naar wiens naam Elsa niet mag vragen. Ingefluisterd door Telramunds jaloerse geliefde Ortrud vraagt Elsa de zwaanridder natuurlijk toch naar zijn naam. Lohengrin is Wagners meest ‘Italiaanse’ van zijn opera’s door de nadruk op het aandeel van de zangers en tegelijkertijd ook heel romantisch door de middeleeuwse sfeer en de figuur van de Zwaanridder.

I puritani (Bellini)
Na Donizetti’s Don Pasquale wijdt de veelzijdige tenor Rolando Villazón zich in zijn tweede regiewerk voor de Oper am Rhein opnieuw aan een klassieker uit het belcanto. Zeer atypisch voor een opera seria gunde Bellini de helden van I puritani een gelukkige afloop van hun dramatische liefdesverwikkelingen. Deze ontspinnen zich tegen de historische achtergrond van de Engelse burgeroorlog tussen de protestantse puriteinen van de Cromwell-partij en koningsgezinde katholieken. Hoewel de puriteinendochter Elvira aan partijgenoot Riccardo beloofd is, houdt zij stiekem Rolando Villazón van de royalist Arturo.

Das Land des Lächelns (Lehár)
De Weense Lisa volgt haar geliefde naar zijn land van herkomst in het verre oosten. Aldaar blijkt de charmante prins er in de ogen van de westerse Lisa toch wat bijzondere gewoontes op na te houden. Is er nog een weg terug? Met deze operette sloeg Lehár een brug naar de muziek van Strauss en Puccini – met wie hij levenslang bevriend was. Zo laat hij het melancholische openingsthema naadloos overgaan in het beroemde Dein ist mein ganzes Herz en vervolgens in het gekunstelde exotisme van Im Salon zum Blauen Pagode.

La fille du régiment (Donizetti)
„Make love, not war“, zou Marie – het “fille du régiment” – in haar vaandel geschreven kunnen hebben. Gevonden als vondeling op het slagveld is zij de lieveling van het gehele regiment, maar haar eigen hart heeft zij aan de jonge Tiroler Tonio geschonken. Ook wanneer Maries moeder, een markiezin, haar terugvindt en haar volgens de regels van haar stand wil uithuwelijken, kan Marie haar Tonio niet vergeten. Donizetti sloot zich met zijn voor Paris gecomponeerde werk aan bij de Franse smaak en schreef een vrolijke, historische opera.

Il trionfo del tempo (Händel) / Der Kaiser von Atlantis (Ullmann)
Twee allegorieën in deze ‘double bill’. In Il trionfo onderzoekt Händel op wonderlijk gevarieerde en inventieve wijze de geneugten des aards: Plezier haalt Schoonheid over lichtzinnig te leven, maar Tijd en Verlichting waarschuwen dat dit pad slechts tot verderf leidt. Als Schoonheid de tand des tijds wil doorstaan, dan moet ze een plaats in de hemel veroveren. Victor Ullmann schreef zijn allegorie Der Kaiser in 1943 in Theresienstadt. Wanneer de tirannieke keizer Overall de oorlog van allen tegen allen verkondigt, weigert de dood dienst te doen. Niemand kan voortaan meer sterven, het land verdrinkt in chaos.

Lakmé (Delibes)
In het Britse India van de 19e eeuw is Lakmé, een jonge priesteres verliefd geworden op de Engelse Gérald. Haar vader Nilakantha kan dit niet tolereren en probeert de minnaar van zijn dochter te vermoorden. Lakmé verbergt gewonde Gérald in het bos en verzorgt hem liefdevol. Toch kan ze hem niet behouden. Lakmé is de opera achter de beroemde Bloemenwalsaria. De clash tussen de verschillende culturen loopt in dit verhaal – net zo min als in Madama Butterfly – niet goed af voor de titelheldin.

Don Carlo (Verdi)
De verhouding tussen vader koning Filip en zoon Don Carlo staat onder hoogspanning: ze hebben beiden dezelfde vrouw op het oog: Elisabetta de Valois. Rücksichtlos schuift de vader de gevoelens van zijn zoon opzij. Een huwelijk met de Française geeft koning Filips het benodigde politieke voordeel. Maar Elisabetta heeft haar hart verpand aan een ander. Politiek en liefde: het leidt tot een speelveld waarin niemand meer kan winnen. In een regie van Robert Carsen en met Gaston Rivero als Don Carlo.