(Maastricht, Nederland)

Het idee om aan het Vrijthof (in het Generaalshuis) een theater/muziekhuis te vestigen is al sinds de jaren '50 een heikel onderwerp. Alle voorstellen in Maastricht, die in de loop der jaren gedaan zijn om achter het Generaalshuis een theater te vestigen, zijn als utopisch van de hand gedaan. Het was haast ondenkbaar dat de ruimte achter het Generaalshuis vrijgemaakt kon worden voor de bouw van een dergelijk theater. Pas eind jaren zeventig kwam daar verandering in. Maastricht had geen geschikte theaterlocatie meer die beantwoordde aan de eisen van de tijd. Het uit 1953 daterende Staargebouw was te klein en het meubilair was onderkomen.
Maar ook dan volgt nog een lange weg, pas in maart 1992, na een bouw van ruim drie jaar, werd het Theater aan het Vrijthof officieel geopend. Een gebeurtenis die live op televisie is uitgezonden. De eerste directeur van het nieuwe theater was Piet van Hest (voormalig documentaire maker bij de KRO). In 2001 werd hij opgevolgd door Jacques Giesen, die voor deze functie onder meer werkzaam was als directeur van de Toneelacademie Maastricht en als lid van het College van Bestuur van de Hogeschool Zuyd.
De voorkant van het Theater aan het Vrijthof (het Generaalshuis) is in neoklassieke stijl opgetrokken. Dit is te herkennen aan zijn geometrisch ontwerp en strikte symmetrie in de verticale driedeling van de gevel. De middenas wordt bekroond door een fronton waarin de personificaties van de handel en de landbouw in reliëf zijn uitgebeeld en is vervaardigd door de Luikse beeldhouwer Mathieu Tombay. Het kadaster toont aan dat er twee gescheiden woningen achter de gevel gepland waren.
De middenpartij en de rechtervleugel diende als woonhuis voor Petrus De Ceuleneer. De Luikse schilder Charles Soubre bracht in 1860 in de salon op de eerste verdieping acht wandschilderingen aan met de personificaties van de vier jaargetijden, de vier elementen zijn allegorische voorstellingen van de architectuur, de beeldhouwkunst, de schilderkunst en de poëzie. Thans is die salon erg geliefd voor onder andere huwelijken.
Links van de middenas lag een kleinere woning met een eigen ingang. Achter de koetspoort van de rechtervleugel was een smalle gang die naar een fabrieksterrein achter het huis leidde. Het pand kende talrijke bestemmingen tot het eind jaren ‘80 zijn huidige bestemming kreeg van het Theater aan het Vrijthof.