Tenor Ian Bostridge begint zijn carrière als wetenschapper aan de Universiteit van Oxford. Aan diezelfde universiteit en aan die van Cambridge studeerde hij geschiedenis en filosofie.
Hij promoveert op de dissertatie Witchcraft and its Transformations 1650-1750. Tot 1995 was hij verbonden aan het Corpus Christi College in Oxford. Pas daarna trekt hij de deur van de universiteit definitief achter zich dicht en richt zich volledig op het muziek maken.

Met zingen begint Bostridge als koorknaap. Tijdens zijn jaren op een kostschool geeft hij liedrecitals voor zijn medescholieren. In die tijd komt het niet in hem op om zanger te worden en hij heeft dus ook geen conservatoriumopleiding genoten. Pas wanneer hij halverwege de twintig is, wordt zingen serieus voor hem. Hij wordt vanaf dan ook regelmatig ingehuurd als solist bij koren. Zijn baan als wetenschapper durft hij pas op te geven als hij zeker weet, dat hij van het muziek maken kan leven.

Na deze rigoureuze beslissing raakt zijn carrière in een versnelling. Inmiddels werkte de tenor met de grootste orkesten, stond hij in de mooiste zalen ter wereld en nam hij vele cd's op, waaronder Schuberts liedcyclus Die schöne Müllerin en diverse bekroonde cd's met pianist Julius Drake.

De wetenschap heeft hij nooit helemaal vaarwel gezegd. Regelmatig schrijft hij artikelen voor The Guardian, The Times Literary Supplement, The Independent en het BBC Music Magazine.

Ian Bostridge is getrouwd met een schrijfster. Samen hebben ze twee kinderen. Zijn overgrootvader was voor de Eerste Wereldoorlog een beroemd keeper voor Tottenham Hotspur.