(02 mei 1754 - 11 februari 1806)

Vicente Martín y Soler was een Spaans componist en tijdgenoot van Mozart. Hij begon zijn loopbaan als organist in Alicante en verbleef vervolgens in Madrid. In Italië was hij in diverse steden actief als operacomponist met opvoeringen van Ifigenia in Aulis (Florence), Astartea (Lucca), la Donna festeggiata (Turijn), l'Accorta cameriera (Florence) en Ipermestra (Rome). Verder schreef hij veel muziek voor ballet, in samenwerking met beroemde choreografen uit die tijd zoals Charles Lepicq en Domenico Rossi.
Na zijn verblijf in Italië trok hij naar Wenen waar hij zich liet opmerken met succesvolle operaproducties als il Burbero di buon cuore, Una Cosa rara en l'Arbore di Diana, telkens op een libretto van Lorenzo da Ponte.
In 1788 ging hij in op een Russische uitnodiging om in Sint-Petersburg de Italiaanse opera te leiden. Hij behield deze functie tot de Franse componist Boieldieu hem in 1803 verving. Tussen 1794 en 1795 was hij in Londen waar hij nog twee opera's schreef.
Dat Mozart in zijn Don Giovanni een kort fragment citeert uit Una Cosa rara heeft de muziek van Martín y Soler van de vergetelheid gered.