(01 september 1751 - 21 september 1812)

Schikaneder was een zeer invloedrijke theaterman die het Duitse Singspiel in Wenen heeft ontwikkeld. Keizer Joseph II stimuleerde vanaf de jaren 1775 het Duitstalige theater omdat hij vond dat er naast de Italiaanse en Franse opera ook een volwaardige Duitse opera moest komen. Onder leiding van Schikaneder ontwikkelde zich het Singspiel, met veel nadruk op het dramatische element en niet zozeer op de muzikale virtuositeit. Daarom werden veelal eenvoudige liederen en aria's afgewisseld met gesproken dialogen.

Schikader kreeg van keizer Joseph II in 1786 zelfs permissie een eigen theater te beginnen. Maar de eeuwig rondtrekkende Schikaneder was nog niet zo ver. Schikaneder was werkelijk van alle markten thuis: hij schreef toneelstukken, libretti, muziek, speelde zelf op het toneel en bestierde zijn eigen theatergezelschappen in Zuid-Duitsland, Oostenrijk en Hongarije.

Schikaneder had Mozart in 1780 al in Salzburg ontmoet. Uit deze ontmoeting kwam de nooit voltooide opera Zaida voort, een echt Singspiel.
Later, toen Schikaneder directeur werd van het Theater auf der Wieden, wist hij Mozart te interesseren voor een libretto van hem zelf: Die Zauberflöte.

Wenen bleek toch uiteindelijk een vaste constante in zijn leven. In 1801 maakte Schikaneder gebruik van zijn keizerlijke licentie en opende een nieuw theater: het Theater an der Wien, in die tijd één van de grootste theaters. Schikaneder heeft er niet lang van kunnen genieten. Na de eeuwwisseling raakte hij zijn feilloze gevoel voor de wensen van zijn publiek kwijt. Hij moest het theater dat nog steeds bestaat, van de hand doen.