1973

Musiceren vanuit innerlijke voorstelling en eigen creativiteit; dat is in het kort het credo van organist en kerkmusicus Sietze de Vries. Het improviseren als ambacht en dus leerbaar proces vormt daarbij een belangrijk speerpunt. Het historische orgelbezit van Nederland, en in het bijzonder dat van de provincie Groningen, vormt voor hem een onuitputtelijke inspiratiebron.

Sietze de Vries ontving zijn professionele opleiding onder meer van Wim van Beek, Jan Jongepier en Jos van der Kooy. Aan het conservatorium van Groningen behaalde hij het diploma Docerend Musicus (Bachelor), aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag het diploma Uitvoerend Musicus (Master) en de Aantekening Improvisatie. Aan de Hogeschool te Alkmaar studeerde hij af als Kerkmusicus met bevoegdheidsverklaring I.

Sietze de Vries won vele (eerste) prijzen bij internationale orgelconcoursen, zowel op het gebied van literatuur als dat van improvisatie. Hoogtepunt en tevens afsluiting van die periode was het winnen van het internationale improvisatieconcours te Haarlem in 2002, waarvan hij ook al tweemaal eerder finalist was.

Naast een uitgebreide internationale concertpraktijk heeft Sietze de Vries ook een lespraktijk, die er in het bijzonder op gericht is om zijn ideeën over het improvisatieambacht uit te dragen. Hij doet dat ook door middel van master classes en lezingen in veel Europese landen en de Verenigde Staten. Als improvisatiedocent heeft Sietze de Vries de status van ‘visiting professor’ aan Collegedale University (USA) en is hij verbonden aan de internationale zomeracademie van Montreal (CA).