Componist: Kurt Weill
Librettist:
Ira Gershwin
Moss Hart
Première: 23-01-1941 te New York
Liza Elliott, de succesvolle eindredacteur van het modetijdschrift Allure is depressief en gaat in therapie bij dr Brooks. Er zijn twee mannen die haar het hof maken maar Liza kan niet besluiten voor wie te kiezen. In therapie bi dr Brooks stuit Liza op een liedje uit haar jeugd dat ze niet kan volledig kan zingen. De herinneringen roepen echter levendige dromen op die steevast eindigen in een nachtmerrie (de Glamour Dream, de Wedding Dream en de Circus Dream). Pas als de psycholoog een verklaring geeft voor de nare afloop van de dromen, kan Liza zich het lied uit haar jeugd volledig herinneren en ziet dan ook opeens wie de ware in haar leven is.
Het muzikale oeuvre van Kurt Weill is te verdelen in een Europese periode met de Dreigroschenoper als bekendste en meest opzienbarende werk en een Amerikaanse periode waarin Weill zich stortte op het genre van musical op Broadway. Maar ook voor het werk voor Broadway liet hij zijn hang naar sociale context niet vallen.
In Lady in the dark is bijna alle muziek die Weill schreef, bedoeld voor de dromen van Liza. Elke droom staat min of meer op zichzelf. Weill noemde het 'three litte one-act opera's'. Deze drie dromen kregen elk hun eigen karakter mee door ze elk te baseren op een bepaald dansidioom: in de Glamour Dream is dat de rumba, in de Wedding Dream de bolero en in de Circus Dream de circusmars. Maar de drie dromen zijn ook met elkaar verbonden omdat ze alledrie muzikaal materiaal hebben uit het lied 'My ship', het lied waar Liza zo hartstochtelijk naar op zoek was tijdens haar therapie.