Componist: Igor Stravinsky
Librettist:
Nikolaj Roerich
Première: 29-05-1913 te Parijs
In het eerste deel van het ballet (L'adoration de la terre) vinden tijdens het jaarlijkse lenteritueel diverse groepsspelen plaats (Jeu de Rapt en Jeux de Cités Rivales. In het tweede deel van het ballet (Le sacrifice) wordt uit een kring van jonge meisjes een meisje gekozen. Zij is het lente-offer en wordt door de groep verheerlijkt. Na een ritueel van de ouderen danst de uitverkorene zich dood. De ouderen dragen haar lichaam over aan zonnegod Yarilo.
De première van Le sacre du printemps van Stravinsky op een choreografie van Nijinsky in 1913 in Parijs mondde uit in een totale chaos. De commotie liep zo ver op dat voor- en tegenstanders met elkaar op de vuist gingen en Stravinsky de voorstelling gedurende enige tijd stil moest leggen.
Niet alleen de muziek van Stravinsky was een horde te ver met zijn enorme nadruk op ritme in plaats van de tot dan toe gebruikelijke melodielijnen. Ook de bewegingstaal van Nijinsky riep afschuw op bij een deel van het publiek, het droeg een even rauw en primitief karakter als de muziek van Stravinsky: ingedraaide beenposities, voorover gebogen romp, de handen tot vuisten gebald, de voeten naar binnen gedraaid. Het ballet verbeeldt een heidens ritueel waarin een tot offer gewijde maagd zich dood danst zodat de lente kan beginnen. Geen lente met kalme briesjes, vogelzang en malse groene weiden dus. Maar 'een lente van binnen uit gezien, met haar geweld, haar krampachtige bewegingen en haar delingen. Het is alsof we een drama door een microscoop bekijken...' (Jacques Rivière 1913).
Reconstructie van Nijinsky's choreografie door het Mariinsky Ballet o.l.v. Gergiev