Componist: Christoph Willibald Gluck

Librettist: Ranieri de' Calzabigi

Première: 05-10-1762 te Wenen

Korte inhoud

Orfeo is wanhopig nu zijn geliefde Euridice is gestorven. Amor verschijnt en meldt dat Orfeo in de onderwereld mag proberen Euridice terug te halen, op voorwaarde dat hij niet naar haar mag omzien.
Orfeo weet de gevaren van de onderwereld te omzeilen en Pluto te vermurwen. Bijna is hij terug als Euridice - die niets van de voorwaarde afweet, radeloos wordt. Als Orfeo haar aankijkt, sterft ze in zijn armen. Orfeo wil haar volgen door zich zelf te doden.
Amor, diep geroerd door de wanhoop van Orfeo, verschijnt en wekt Euridice tot leven.

Toelichting

Orfeo ed Euridice is niet alleen één van de belangrijkste keerpunten in de operageschiedenis maar ook Glucks populairste werk. Het is de belangrijkste opera waarmee Gluck zijn operahervormingen doorvoerde. Deze hervormingen worden gekenmerkt door eenheid in verscheidenheid omdat hij de eenvoud van de Franse opéra comique, de grandeur van de tragédie lyrique, de vocale glans van de Italiaanse opera seria en de symfonische verworvenheden van de Italiaanse en Duitse school combineerde.
Een mythe waarin de betoverende werking van muziek en poëzie een hoofdrol speelt, is natuurlijk een zeer inspirerend gegeven voor componisten. De halfgod Orpheus, die met zijn zang- en snarenspel mensen, dieren, planten, goden, ja zelfs stenen en gevoelloze monsters in vervoering kon brengen, is dan ook bezongen in liederen, symfonische gedichten, opera's en andersoortige muziekdramatische werken, door componisten als Peri en Monteverdi tot en met Stravinsky.