Twee meesterwerken, beide wereldberoemd, beide een uitdaging voor elke musicus die eraan begint. En beide hebben een binding met Pasen, of beter gezegd: met Goede Vrijdag. Maar hoever kunnen twee werken uit elkaar liggen? U kunt het deze week ervaren.
Matthäus-Passion
Aan de ene zijde van het spectrum de Matthäus-Passion van Johann Sebastian Bach. Uiteraard hoort bij Goede Vrijdag het opvoeren van de Matthäus-Passion. En zeker Nederland kent een heel rijke traditie aan ‘Matthäus-en’. Welk koorlid zingt niet minimaal een keer in zijn leven de Matthäus-Passion? Maar dit jaar is alles anders, geen ministeriële parade in Naarden, geen top-uitvoeringen door de oude muziek-specialisten op de bekende concertlocaties en zelfs geen lokale initiatieven van het plaatselijk koor en orkest.
Daarom hebben wij voor u een opvoering gekozen die reeds op youtube staat: de opvoering die Philippe van Herreweghe verzorgde met zijn Collegium Vocale Gent in de Philharmonie in Keulen in 2010.
Parsifal
Aan de andere kant van het spectrum de opera Parsifal van Richard Wagner. Er bestaat een zekere traditie – in elk geval in Duitsland – om op Goede Vrijdag Parsifal op te voeren omdat een deel van het verhaal zich ook op Goede Vrijdag afspeelt. En misschien ook wel omdat de opera over verlossing gaat.
Op 10 april toont de Staatsoper Unter den Linden in Berlijn de opera Parsifal onder leiding van Wagneriaan Daniel Barenboim en in een enscenering van Dmitri Tcherniakov. Solisten: Andreas Schager, Anja Kampe, Wolfgang Koch, René Pape, Tómas Tómasson.
U kunt deze voorstelling bekijken op 10 april vanaf 12.00 uur tot de volgende dag 12.00 uur (Nederlandse tijd) [link is inmiddels verwijderd want het is niet meer mogelijk deze voorstelling te bekijken].
En een introductie van Taco Stronks en Remco Roovers
Uiteraard hebben Taco Stronks en Remco Roovers het nodige te zeggen over deze twee uitersten. Kijk hier naar hun wekelijkse filmpje (ook zo benieuwd welk Zeeuws meisje er nu weer aan de muur hangt?).
Wat is uw keuze?
Welke Matthäus-Passion maakte de meeste indruk op u? En wellicht heeft u ook een memorabele Parsifal? U kunt uw reactie onderaan dit blog achterlaten.
Dan nog de filmtip van Remco: de film The Matrix uit 1999. Hieronder volgt een link naar deze film (deze film is niet gratis te bekijken):
Tot slot
Alles bij elkaar weer een volle agenda voor deze week om te kijken. Daarom tot slot nog een podcast-tip. Radio4 maakte de podcast Making an opera waarin gedurende anderhalf jaar het proces van het maken van een nieuwe opera (Ritratto van Willem Jeths) gevolgd wordt. Geweldig luistermateriaal tijdens een rondje op de hometrainer of weinig interessante huishoudelijke klusjes. Volgende week meer hierover!
Lieve Remco en Taco, Ik wil alleen maar even zeggen, wat fijn om jullie gezond en wel in beeld te zien en te horen, wel wat met meer gezichtsbeharing! Heel veel sterkte nog de komende onzekere tijd en hartelijk dank voor de muziektips, hartelijke groet, Anneke Martens
Dank voor je lieve mail. Die baard gaat er pas af als alles over is:-). Veel sterkte en blijf gezond! Taco & Remco
Als grote Wagnerliefhebber heb ik toch al heel veel verschillende Parsifals gezien. Onder de meest memorabele:
Misschien de allermooiste: de Herheim-enscenering in Bayreuth ; een tamelijke complexe produktie die het verhaal situeert op de achtergrond van de Duitse geschiedenis van de afgelopen twee eeuwen EN van de geschiedenis van Bayreuth zelf. Voor mij visueel één van de mooiste Parsifals en zelfs van de mooiste operaprodukties tout court. De meningen erover waren wel verdeeld. En spijtig, nooit op DVD uitgebracht…
Om in Bayreuth te blijven, ook de Götz Friedrich produktie (in het kubusvormige decor met gaten…) zal me altijd bijblijven (het was ook mijn allereerste voorstelling in Bayreuth). En ook die bestaat niet op DVD, terwijl de twee (!) veel minder interessante produkties van Wolfgang Wagner wel werden uitgebracht…
Ook de recente ietwat islamitisch getinte Bayreuth produktie vind ik visueel heel mooi (bestaat op DVD!)
In eigen land (België dus) maakte de zeer moderne (en eerder pessimistische) enscenering van Peter Mussbach in de Munt de nodige indruk.
En meer in de traditie was er lang geleden in de Vlaamse Opera de John Dew produktie die het werk situeerde in de sfeer van het Passieverhaal. Het was nog de tijd dat men in Antwerpen ELK jaar het werk op goede vrijdag gaf…
Verder zag ik het werk ook al in Amsterdam, Parijs en Keulen…
Sorry Stefan, je reactie was een beetje tussen wal en schip geraakt, dus het duurde even voordat ik hem online kon zetten. In elk geval dank voor je uitgebreide beschrijving. Zo te lezen ben je gepokt en gemazeld in dit bijzondere stuk!