(25 oktober 1838 - 03 juni 1875)

Georges Bizet wordt op 25 oktober 1838 in Parijs geboren als zoon van een kapper en pruikenmaker. Zijn officiële naam luidt Alexandre-César-Léopold Bizet, maar hij wordt Georges gedoopt in de kerk Notre-Dame-de-Lorette en zo zou hij bekend worden. Zijn vader was afkomstig uit Rouen en had in de Franse hoofdstad een tweede carrière had opgebouwd als zangleraar en zijn moeder, Marie Louise Léopoldine Joséphine Delsarte, was een briljant pianiste. Georges Bizet groeit dan ook op in een muzikaal milieu. Zijn talent komt al vroeg aan het licht, zodat hij op 9-jarige leeftijd al toegelaten wordt op het Parijse conservatorium. Hij is leerling van onder anderen Antoine François Marmontel (piano), François Benoist (orgel), Pierre Joseph Guillaume Zimmermann en Charles Gounod (contrapunt) en Jacques François Fromental Halévy (compositie).

Op het conservatorium is Bizet zeer succesvol. Hier wordt hij al vroeg gevormd tot een briljant pianist en theoretisch onderlegd componist. Hij wint meerdere prijzen. Bovendien schrijft hij in dezelfde tijd ook zijn eerste werken, waaronder de symfonie in C-groot. Als deelnemer aan de Prix de Rome wint hij in 1856 de tweede en een jaar later de eerste prijs. Deze aanmoedigingsprijs stelt hem in staat enige jaren in Italië te studeren.

In 1860 keert Bizet terug naar Parijs en blijft daar de rest van zijn leven wonen. Hij componeert nieuwe werken en arrangeert bestaand werk en speelt bovendien veel piano. Hij wordt als een groot pianovirtuoos beschouwd en wordt geroemd om zijn beheersing van het van blad spelen. Zijn eerste grote opdracht krijgt hij van het Théâtre Lyrique. Het theater vraagt hem een opera te schrijven en op 30 september 1863 gaat Les Pêcheurs de perles in première. Met uitzondering van componist en muziekcriticus Berlioz, wordt het werk in de pers onverschillig ontvangen.

In 1869 treedt Bizet in het huwelijk met de dochter van zijn voormalig docent Halévy, Geneviève. Het huwelijk is omstreden. Geneviève's vader is tegen die tijd reeds overleden en de joodse bankiersfamilie van haar moeder keurt het huwelijk met de tot dan toe tamelijk onsuccesvolle componist af. Toch wordt er een burgerlijk huwelijk tussen de twee gesloten, maar een religieuze ceremonie blijft uit. Vrij snel na hun huwelijk, breekt de Frans-Duitse oorlog uit en sluit Bizet zich aan bij de Nationale Garde. Bij terugkomst pakt hij zijn oude leven op en wordt bovendien vader van een zoon, Jacques.

Bizet schrijft in opdracht muziek bij het toneelstuk L'Arlésienne van Daudet. Later bewerkt hij deze muziek tot een suite voor orkest. Deze bewerking is tot op de dag van vandaag één van Bizets grootste successen. Korte tijd later volgt een opdracht van de Opéra-Comique om muziek te schrijven voor de opera Carmen. Het stuk is een bewerking van een novelle met dezelfde titel van Prosper Mérimée (1803-1870) over een dramatische liefdesgeschiedenis van een Spaanse zigeunerin. Carmen is niet onmiddellijk succesvol. Het publiek reageert aanvankelijk geschokt door het warmbloedige hoofdpersonage en de tragische afloop van het verhaal. Niettemin wordt de opera door tijdgenoten als Wagner (1813-1883), Brahms (1833-1897) en Tschaikovsky (1840-1893) geroemd. Carmen zou uitgroeien tot een van de bekendste en meest populaire opera's ter wereld.

Bizet maakte dit succes niet mee. Kort nadat Carmen in première was gegaan, overleed hij op 36-jarige leeftijd aan een hartaanval. Hij werd begraven op de begraafplaats Père-Lachaise in Parijs.