(08 september 1760 - 15 maart 1842)

Maria Luigi Carlo Zanobio Salvatore Cherubini werd geboren in FLorence. De eerste muzieklessen kreeg hij van zijn vader die klavecimbel speelde. De talentvolle Cherubini kreeg zijn verdere opleiding bij Bartelomeo Felici, die ook zijn allereerste belangrijke werk, een mis, regisseerde en dirigeerde.  Hij werd al vroeg ingewijd in de wereld van het contrapunt, waar hij later een waar meester in zou worden. Hij kreeg de kans te studeren in Milaan, Bologna en Venetië.

In 1780 componeerde hij zijn eerste opera, Il quinto Fabio. Deze opera was de basis voor zijn succesvolle operacarrière. Er zouden er nog 28 volgen. Na een korte carrière als hofcomponist in Engeland vestigde Cherubini zich in Parijs, de stad waar hij zijn leven lang mee verbonden zou blijven. Hij veranderde zijn naam in Marie-Louis-Charles-Zénobi-Salvador Cherubini. werd in 1786 dirigent aan het kleine theater van koningin Marie Antoinette en was getuige van grote politieke en maatschappelijke veranderingen, de Franse Revolutie.

Muzikaal zorgde de revolutie voor grote veranderingen: Cherubini schreef veel patriottische Franse werken. Door de Franse Revolutie was de traditie met de Italiaanse opera verbroken, waardoor de Franse opera zich, mede door Cherubini, zelfstandig verder ontwikkelde. Vooral zijn opera Les deux journées uit 1800 was een doorslaand succes.

Hij werd één van de belangrijkste figuren uit de Franse theaterwereld. Ludwig van Beethoven was een groot bewonderaar van zijn composities, die zich onderscheidden door buitengewone orkestratie en verfijnde detaillering. Franz Schubert verklaarde Médée (1797) tot zijn favoriete opera en Johannes Brahms verklaarde zijn werk tot het absolute hoogtepunt van de klassieke muziek. Na het succesjaar 1800 werd de belangstelling voor zijn opera's bij het Parijse publiek minder. Rond 1814 trok hij zich uit het openbare muziekleven terug. Hij werd professor compositie aan het Conservatorium van Parijs, dat in 1795 mede op zijn initiatief was opgericht. Van 1821 tot 1842 was hij directeur van dit instituut. Hij schreef een standaardwerk over het gebruik van contrapunt en fuga, dat in heel Europa gebruikt werd.

Cherubini werd begraven op de beroemde Parijse begraafplaats Père Lachaise, enkele meters van zijn vriend Chopin.