(06 juli 1678 - 31 juli 1729)
"Uncommon modesty, candour, affability and all the amiable virtues of life." Met deze karaktereigenschappen werd Haym na zijn overlijden in 1729 geprezen.
Haym begon zijn carrière in zijn vaderland bij kardinaal Pietro Ottoboni in Rome aan het eind van de 17de eeuw. In 1701 vertrok hij naar Londen. Toen hier in 1705 de Italiaanse opera werd geïntroduceerd, was Haym van de partij. Zijn libretto Camilla, Pyrrhus and Demetrius waren zo succesvol dat ze zelfs een plaats kregen in A Critical Discourse on Opera's and Musick in England (1709). Deze libretti waren gebaseerd op Scarlatti's Pirro e Demetrio en Bononcini'sIl trionfo di Camilla. Haym paste de libretti aan de wensen van het Engelse publiek aan en schreef waar nodig ook de nieuwe muziek bij het werk van Scarlatti en Bononcini.
Gedurende de jaren 1710 kwam in Engeland de in het Italiaans gezongen opera in zwang. Haym legde zich toe op het aanleveren van vele pastiches, waarin de zogenaamde "suitcase"-aria makkelijk ingepast kon worden. Veel ster-zangers hadden één of twee virtuoze aria's die zij in elke opera opnieuw wensten te zingen.
In deze periode ging Haym zich echter steeds meer toeleggen op de tekst van de opera. Hij verzorgde de libretti van in elk geval Teseo (1713), en waarschijnlijk ook Amadigi (1715) en Il Radamisto (1720) van Händel.
Gedurende de jaren dat Haym Secretary of the Royal Academy of Music was, zorgde hij voor bewerkingen van de teksten van een grote reeks opera's waarvoor Händel, Ariosti en Bononcini nieuwe muziek hebben geschreven (bv Ottone, Giulio Cesare, Tamerlano ).
In de tijd dat Haym in Engeland werkte, zeker in de jaren 1720, kwamen de Engelsen vooral naar de opera om virtuoze zangers mooie aria's te horen zingen. De verhaallijnen ontwikkelden zich daarom heel snel bij Haym: zo min mogelijk recitatieven en zoveel mogelijk aria's. De Modenese diplomaat Riva beschreef hoe Haym de vele libretti uit Italië geschikt maakte voor het Engelse publiek. Elk libretto "had to be reformed, or rather deformed, in orders to encouter favour: they must have few lines of recitative and many aria's ..." (1725-1726).