Componist: Georg Friedrich Händel
Librettist:
Nicola Francesco Haym
Première: 27-04-1720 te Londen
Radamisto is getrouwd met prinses Zenobia, op wie koning Tiridates zo waanzinnig verliefd is dat hij de oorlog verklaart aan Radamisto's vader, koning Pharasmenes. Tiridates verovert het land van Pharasmenes en Radamisto en Zenobia trachten te vluchten. Dit mislukt jammerlijk, maar Radamisto krijgt onverwacht hulp van kapitein Tigranes die eigenlijk tot het vijandelijke kamp behoort. Na enige verwikkelingen weet Radamisto Tiridates te overmeesteren waarop Tiridates zijn toevlucht zoekt tot zijn vrouw Polyxena, de zus van Radamisto. Uiteindelijk schenkt Radamisto Tiridates gratie en eindigt de opera vreugdevol voor iedereen.
Het ontstaan van Il Radamisto in het voorjaar van 1720 is nauw verbonden met de Royal Academy of Music, een commerciële opera-onderneming in Londen die in 1719 het levenslicht zag. Sterren als castraat Senesino waren nog nooit naar Londen gekomen. Händel moest zijn opera daarom baseren op de stemmen die hem in Londen ter beschikking stonden. Er werd met grote spanning uitgekeken naar het werk van Händel. De première in aanwezigheid de koning moet een ware heksenketel zijn geweest. Er was een ware zwarte markt voor kaartjes ontstaan, en eenmaal binnen vielen verscheidene toeschouwers door de hektiek en hitte in katzwijm.
Met de opera Il Radamistö toonde Händel aan hoe vaardig hij dramatische situaties in muziek wist om te zetten. De tekst van librettist Haym bevat een grote verscheidenheid aan gebeurtenissen met veel en grote emoties. Händel zette deze hoge toppen en diepe dalen van verdriet, vreugde, neerslachtigheid en heftigheid om in een lange reeks aria's in allerlei stemmingen. Het publiek in 1720 bleef hierdoor tot het einde toe geboeid.