(01 september 1854 - 27 september 1921)

Engelbert Humperdinck werd in Siegburg geboren op 1 september 1854. Zijn vader was leraar aan het gymnasium en zijn moeder dochter van een dirigent en cantor. Vanaf 1872 studeerde Humperdinck aan de Rheinische Musikhochschule te Keulen. Hij werkte enige tijd hij als kapelmeester aan het stadtheater in die stad. In 1876 ruilde hij deze baan in voor een betrekking aan de Königliche Musikschule te München. Als student was hij succesvol, in 1876 won hij de Mozartprijs van de stad Frankfurt am Main en in 1879 was hij de eerste winnaar van de Mendelssohnprijs van de Felix-Mendelssohn-Stichting te Berlijn. Met de studiebeurs die daaraan verbonden was kon hij in Italië verder studeren. Tijdens een reis in Napels ontmoette hij Richard Wagner, die hij hielp bij de voorbereiding van de opera Parsifal.

Van 1880 tot 1882 was hij in dienst bij Richard Wagner in Bayreuth. In 1884 keerde hij terug naar Keulen en werd daar docent aan de Rheinische Musikhochschule. In de Gürzenich-Feestzaal werd zijn koorcompositie Die Wallfahrt nach Kevelaer op een ballade van Heinrich Heine uitgevoerd.

In 1885 werd hij compositiedocent aan het conservatorium te Barcelona. Voor de Duitse muziekuitgever Schott in Mainz werkte hij vanaf 1888 als verantwoordelijke lector. In 1890 kreeg hij een baan aan het Dr. Hoch's Konservatorium te Frankfurt am Main, waar hij tot 1897 bleef. Daarnaast werkte hij als muziekrecensent voor de Frankfurter Zeitung.

In 1900 werd hij aangesteld aan de Akademie der Künste in Berlijn. Verder was hij professor aan het Berlijnse conservatorium.

Met zijn bekendste werk, de opera Hänsel und Gretel, had hij succes in de hele wereld, wat hem ook financieel onafhankelijk maakte. De première op 23 december 1893 stond onder leiding van de componist Richard Strauss. Humperdinck schreef rond 170 werken, waaronder zes opera's. In zijn muziek maakt hij veelvuldig gebruik van volksliedjes uit Westfalen, maar ook Wagners invloed komt tot uiting.