Componist: Georg Friedrich Händel
Librettist:
Thomas Broughton
Première: 05-01-1745 te Londen
De handeling is geconcentreerd op de laatste dag van het leven van Hercules. Zijn vrouw Dejanira wordt verteerd door jaloezie wanneer Hercules aan het hof terugkeert met als oorlogsbuit de jonge en beeldschone prinses Iole. Dejanira is ervan overtuigd dat Iole en Hercules minnaars zijn, al kan zij daarvoor geen bewijzen vinden. Ook Iole kan haar niet overtuigen. In de hoop Hercules aan zich te binden, geeft Dejanira haar man een mantel. Deze blijkt echter vergiftigd met het bloed van de door Hercules vermoorde Nessus. De onoverwinnelijke Hercules sterft, de jaloezie van zijn vrouw vervloekend. Wanneer zij beseft dat Hercules door haar toedoen is gestorven, wordt zij waanzinnig. Iole en Hercules' zoon trouwen op bevel van Jupiter en nemen plaats op de troon.
Hercules is een oratorium in drie akten. Händel zelf sprak van A New Musical Drama. Hiermee komt het werk (evenals Semele) dicht in de buurt van opera.
Het libretto werd geschreven door Thomas Broughton. Hij baseert zich op de tragedie Trachinia van Sophokles en de Metamorfosen van Ovidius. Op enkele punten wordt de handeling echter veranderd. Broughton geeft bijvoorbeeld geen tekenen van de ontrouw van Hercules. Dejanira's jaloezie komt dus niet voort uit de handelingen van Hercules, maar uit haar eigen waan.