Componist: Giuseppe Verdi
Première: 22-05-1874 te Milaan
Verdi heeft twee pogingen tot het schrijven van een requiem ondernomen. De eerste keer was ter ere van Rossini. De plannen waren groots: diverse Italiaanse componisten zouden het icoon van de Italiaanse cultuur met een gezamenlijk gecomponeerd requiem eren. Tot uitvoering van dit requiem is het nooit gekomen. Dus toen dichter Alessandro Manzoni - dat andere icoon van de Italiaanse cultuur volgens Verdi - stierf, nam Verdi het heft in eigen handen. Hij sprak met niemand over zijn werk. Maar precies één jaar na de dood van Manzoni klonk in de St Marco van Milaan het Requiem van Verdi.
Het was een Requiem zoals alleen Verdi dat kon schrijven: groots, meeslepend en dramatisch. De kritiek van enkele puristen dat een dergelijk requiem niet paste in de kerk, beaamde Verdi direct. Zijn requiem was ook niet bedoeld om tijdens een kerkdienst uitgevoerd te worden. Zijn requiem diende om publiekelijk Manzoni te eren. Maar het Requiem was meer dan ode aan Manzoni. Het is één van de mooiste werken met koor uit de Romantiek. Men noemt het Requiem ook weleens "de grootste opera van Verdi". Verdi behandelde de liturgische tekst net zo nauwkeurig als hij met zijn operalibretti deed, altijd op zoek naar de parola scenica: de sleutelwoorden in de tekst die in dramatisch opzicht het belangrijkste zijn. Met zijn Requiem bevestigde Verdi weer eens zijn geloof dat vooral de menselijke stem in staat is de kern van de muzikale expressie te uiten.