Componist: Pjotr Iljitsj Tsjaikovski
Première: 28-10-1893 te Sint-Petersburg
De term Pathétique als bijnaam voor zijn Zesde Symfonie is niet van Tsjaikovski zelf. Hijzelf had bedacht om zijn nieuwe symfonie Programma Symfonie te noemen, maar was niet van plan om het programma aan zijn luisteraars mee te delen. 'Laat ze maar raden', vond hij. De symfonie was 'doordrenkt met persoonlijk gevoel'. Dat was het enige dat hij kwijt wilde.
Het eerste deel is in elk geval zeer intens. Als contrast volgt een haast lichtvoetig maar bij tijd en wijle een melancholisch deel dat op een wals lijkt maar het niet is want er mist een tel. Het derde deel is het meest optimistische deel van de symfonie. Het leidt vastbesloten naar een mooie climax wat het publiek vaak in klappen doet uitbarsten maar er volgt nog een vierde deel. Een langzaam deel nota bene, met een dramatische inzet waarna een thema vol berusting volgt. De symfonie eindigt zoals hij begon, diep bij de bassen en celli.