Componist: Ludwig van Beethoven
Première: 17-02-1814 te Wenen
De Achtste Symfonie van Beethoven is een prachtig voorbeeld van de stelling dat het werk van Beethoven altijd verrast. Beethoven schreef deze symfonie in betrekkelijk korte tijd, onmiddellijk na het voltooien van de Zevende Symfonie. En waar de Zevende Symfonie zich laat karakteriseren door een enorme geladenheid, zeker in het tweede deel, is de Achtste Symfonie een toonbeeld van een frisse, uiterst klassieke symfonie.
Of speelt Beethoven hier een spelletje met zijn luisteraars, zoals ook Haydn - de vader van de klassieke symfonie - ook vaak met zijn luisteraars deed? Na een prachtig en elegant eerste deel laat Beethoven in het tweede deel onmiskenbaar de houtblazers het tikken van de toen net ontwikkelde metronoom vertolken.
En ook verder doet Beethoven niet wat men zou verwachten. Een langzaam deel geeft het niet en in plaats van het verwachte scherzo als derde deel brengt Beethoven een menuet op een melodie die eerder aan een volksdans doet denken dan iets dat in een Weense salon gangbaar was.
Met een groots rondo sluit Beethoven het geheel af waar van de beginmaten ook al niet zijn, wat een luisteraar die gepokt en gemazeld is in het klassieke symfonische materiaal, zou verwachten. Direct na het neerzetten van het frivole thema deelt het orkest plompverloren een grootse dreun uit.
Puur componeerplezier en spelplezier!