Componist: Robert Schumann
Librettist:
Johann Wolfgang von Goethe
Première: 14-01-1862 te Keulen
Szenen aus Goethes Faust is een zelden gespeelde compositie uit de laatste fase van Schumanns leven.
Schumann heeft, als eerste in de geschiedenis, naast fragmenten uit Faust I ook geput uit het minder toegankelijke Faust II. Goethe gaat daarin veel verder dan in Faust I. Hij wil de hele wereld omvatten. Engelen en figuren uit de oudheid combineert hij met verwijzingen naar de actualiteit, compleet met inpoldering, politieke expansiedrift en een visionair kritische blik op de industriële revolutie die behoeftes van de mens ondergeschikt dreigde te maken aan almaar voortdenderende machines.
De literair begaafde Schumann heeft voor het slotvisioen uit Faust II veel plaats ingeruimd. De enorme registers die Goethe hier opentrekt en de steeds nieuwe figuren die hij opvoert, zijn nauwelijks in een compositie te vatten, maar Schumann bewijst zich als een Goethe-exegeet die met zijn muziek de tekst aanvult en verduidelijkt.