(08 juni 1810 - 29 juli 1856)

Robert Schumann werd op 8 juni 1810 in Zwickau geboren in een echte boekenfamilie. Zijn vader was boekhandelaar en uitgever. Maar behalve de liefde voor literatuur erfden zijn vijf kinderen ook zijn zwak zenuwgestel. Naast zijn interesse voor lezen ontwikkelde Robert ook een intuïtief gevoel voor muzikaal fantaseren en componeren. Na het beluisteren van een concert met liederen van Schubert stond voor Robert vast dat hij musicus wilde worden, pianist wel te verstaan. Hij had Clara Wieck, een negenjarig wonderkind, horen spelen en besloot lessen te nemen bij haar vader. Echter in een vroeg stadium forceert Schumann zijn handen en moet hij een leven als pianovirtuoos achter zich laten. Hij gaat vervolgens rechten studeren in Heidelberg, maar de muziek blijft trekken en wijdt uiteindelijk al zijn tijd aan de muziek.

De indruk die Clara als jong meisje had gemaakt zou van lange duur blijken. Hij wil met haar trouwen. Haar vader ziet dat echter niet zitten en na een jarenlange strijd moet de rechter er aan te pas komen om Robert en Clara te kunnen laten trouwen. Clara zou een stabiele factor in Roberts leven blijken te zijn. Naast fantastisch pianospel kon ze verdienstelijk componeren en zingen, was ze een toegewijde moeder en stond ze haar man ook bij in zijn moeilijke laatste jaren. Na zijn dood was ze een hartstochtelijk pleitbezorgster voor zijn muziek.

Behalve componist was Schumann ook muziekcriticus en –publicist. Hij richtte het “Neue Zeitschrift für Musik” op waarin veel aandacht was voor de moderne componisten van zijn tijd. Het tijdschrift bestaat nu nog steeds! Overigens was het werk van Schumann niet zo modern als van de andere componisten die in het tijdschrift werden besproken. Het werk van Schumann had vele klassieke trekken die ontstonden onder invloed van Mendelssohn die hij uit Leipzig kende.

Na 1842 speelt zijn zwakke zenuwgestel steeds sterker op. Hij moet veel zijn werkzaamheden afstaan, aanvankelijk zijn tijdschrift maar later ook aanstellingen als dirigent in Düsseldorf. In een wanhoopsdaad doet hij een zelfmoordpoging door zich in de Rijn te werpen. Hij verblijft de laatste twee jaar van zijn leven in een instelling in Endenich bij Bonn waar hij op 29 juli 1856 sterft. Tijdens zijn verblijf in de inrichting wordt hij regelmatig bezocht door zijn trouwe vriend Johannes Brahms.