Componist: Jules Massenet

Première: 16-02-1892 te Wenen

Korte inhoud

De gevoelige Werther houdt van Charlotte, die uit plichtsbesef met Albert trouwt. Pas als Werther een zelfmoordpoging doet, verklaart Charlotte hem haar liefde. Dit maakt hem op zijn sterfbed gelukkig.

Toelichting

Inspiratiebron voor Massenet bij de creatie van Werther was Leiden des jungens Werthers van Goethe en Parsifal van Goethe. De roman maakte Goethe van de een op de andere dag beroemd. Iedereen las het en er brak een ware Werther-koorts uit. Mensen gingen dezelfde kleding dragen als Werther en er verschenen hebbedingetjes met afbeeldingen uit het verhaal erop. Het boek zou zelfs enige tijd verboden zijn geweest omdat er een massale zelfmoordgolf ontstond; veel ongelukkigen namen een voorbeeld aan Werthers en kozen net als hun held voor de dood.
Massenet kwam min of meer bij toeval met dit boek in aanraking. Hij bezocht het huis in Wetzlar waar Goethe het verhaal had geschreven, las een vertaling en wist gelijk dat hij er een opera van wilde maken. In de opera krijgt Charlotte automatisch een grotere rol dan in het boek, want daarin krijg je haar alleen door de ogen van Werther te zien. Eveneens een grotere rol is weggelegd voor Sophie, een van de jongere zusjes van Charlotte, die op haar beurt verliefd is op Werther, maar door hem wordt afgewezen.
Met zijn 'drame lyrique' heeft Massenet "Die Leiden des jungen Werthers" van Johann Wolfgang von Goethe de ultieme operagedaante gegeven. Op een treffende wijze karakteriseert de componist het contrast tussen een zelfgenoegzame burgerlijke samenleving en de haast neurotische wanhoop van een poëtische jongeling. Door zijn melodische rijkdom en orkestrale sfeerschepping laat Massenet het divertissement van de traditionele Franse opera ver achter zich.