Brugge Bach Academie

Donderdag 18 januari reizen we per touringcar naar Brugge waar we de 14e editie van de Bach Academie zullen bijwonen. Het getal 14 speelt bij sommige Bach-deskundigen een grote rol. Immers, wie de letterwaardes van de naam Bach optelt, komt aan het getal 14. Dit getal duikt geregeld op in de muziek van Bach.
's Avonds kunt u in de Stadsschouwburg de dansvoorstelling Faits et Gestes zien van de choreograaf Noé Soulier op muziek van Bach en Froberger die live wordt uitgevoerd door klaveciniste Maud Gratton.

Vrijdag 19 januari geeft de reisleiding ’s morgens een lezing over een stralende hoogtepunt uit Bachs oeuvre: het Magnificat en het bijzondere monument Die Kunst der Fuge.
’s Middags bezoeken we de Onze Lieve Vrouwe Kerk, die met zijn 111,5 metere hoge torenspits de skyline van Brugge bepaalt. Het interieur vol kunstschatten als de Madonna met kind van Michelangelo en de praalgraven van Karel de Stoute en Maria van Bourgondië vertellen de geschiedenis van Brugge in gloriedagen.
Philippe Herreweghe opent ’s avonds de Bach Academie officieel met drie van Bachs meest feestelijke werken, de beloftevolle geboorte van Christus meer dan waardig. De dankbare vreugde wordt kracht bijgezet met trompetten en pauken, onder meer in Maria’s lofzang Magnificat.
Na dit vreugdevolle concerten gaat Philippe Herreweghe in gesprek met Michael Maul van het Bach Archiv Leipzig. Bach wordt de gids in hun gesprek, maar welk pad ze zullen kiezen, blijft een prikkelende verrassing.

Zaterdag 20 januari staat Die Kunst der Fuge centraal tijdens twee concerten van het Ensemble Explorations onder leiding van cellist Roel Dieltiens. Die Kunst der Fuge is een monumentaal werk dat een staalkaart is van het contrapunt. Zijn leven lang was Bach gefascineerd door fuga’s en canons, en zag het als een uitdaging de technische complexiteit van deze manier van componeren samen te laten gaan met muziek die recht uit zijn hart kwam.
Aan het begin van de middag laat organiste Francesca Ajossa horen hoe generaties componisten na Bach zich lieten graag lieten inspireren door de alomtegenwoordige Leipziger meester, van Mendelssohn en Schumann tot Distler aan toe.
Tijdens het avondconcert is het woord aan huisensemble Vox Luminis. Brahms kon voor zijn Deutsches Requiem zijn eigen ‘liturgie’ samenstellen, want een vaste uitvaartdienst kennen lutheranen niet. Vox Luminis volgde het barokke spoor van zijn keuzes naar enkele bekende en minder bekende pagina’s uit hun kernrepertoire, precies op Brahms’ teksten.

Zondag 21 januari begint met een lezing door Michael Maul van het Bach Archiv Leipzig. Michael Maul heeft een duidelijke missie: het leven en werk van Johann Sebastian Bach voor zoveel mogelijk mensen tot leven wekken. Deze ochtend doet hij dat aan de aan de hand van een selectie beelden over en van Bach.
Onder de titel Sei solo speelt violiste Isabelle Faust de solowerken van Bach. Minimalist Bach schetste in zijn zes vioolsolo’s met weinig noten een firmament aan emoties. In het misschien verkeerd gespelde opschrift van deze collectie - in het Italiaans zou je ‘sei soli’ schrijven - kan men ook een waarschuwing lezen aan de dappere uitvoerder: sei solo, u bent alleen …
Met drie iconische werken en drie fabuleuze solisten (violiste Sophie Gent, fluitist Frank Theuns en klavecinist Bertrand Cuiller) zet Les Muffatti het feestje van Collegium Vocale Gent voort. Bach speelt met orkestrale kleuren en texturen in onder meer het Vijfde Brandenburgse Concert en het Triple Concerto, met glansrollen voor viool, fluit en klavecimbel.
Collegium Vocale Gent en Philippe Herreweghe besluiten deze dag sfeervol met cantates, waar op een smeekbede steevast een belofte volgt dat het goed komt in het hiernamaals.

Maandag 22 januari sluiten we het bezoek aan de Bach Academie in stijl af voor we naar Nederland terugrijden.