Parijs

Dinsdag 1 oktober reizen we per Thalys naar Parijs waar we intrek nemen in het centraal gelegen viersterren Crowne Plaza Paris République Hotel. Zoals de naam al doet vermoeden, ligt het hotel aan het Place de la République, een groots plein dat Haussmann midden 19e eeuw heeft laten aanleggen. Het plein wordt gedomineerd door een enorm standbeeld (25 meter hoog!) van Marianne, de symbolische verbeelding van de Franse republiek. 's Avonds staat bij de Opéra de Paris Puccini’s Madama Butterfly op het programma, in een beroemde regie van Robert Wilson en onder leiding van Speranza Scappucci.

Woensdag 2 oktober maken we samen met een gids een rondrit door Parijs. In de Opéra Bastille kunt u deze avond een opvoering van Gounods Faust bijwonen. Al in 1838 las Gounod Goethes Faust en raakte daarvan diep onder de indruk. Pas ruim twintig jaar later ging de opera in première, na de nodige strubbelingen. Het verhaal van Goethe is zo omvangrijk, dat het moeilijk kiezen is en de Gounods operaversie aanvankelijk veel te lang bleek. De première was echter meteen een succes, mede vanwege de grote melodische rijkdom in de muziek.

Donderdag 3 oktober bezoeken we het Musée Marmottan Monet. Kunsthistoricus Paul Marmottan schonk zijn Stadspaleis en zijn kunstverzameling in 1932 aan de Académie des beaux-arts. Naast de collectie van Jules en Paul Marmottan beschikt het museum over de grootste collectie ter wereld van werken van de Franse impressionistische kunstschilder Claude Monet. 's Avonds kunt u in de Philharmonie de Paris het Orchestre de Paris horen dat onder leiding van hun chef-dirigent Klaus Mäkelä de Negende Symfonie van Mahler uitvoert. Afscheid en dood zijn de twee centrale thema's in Gustav Mahlers laatste voltooide symfonie. Het publiek bestempelde dit werk al snel als zijn 'afscheidssymfonie', alsof Mahler hierin zijn eigen vroegtijdige dood - twee jaar later - voorvoelde. Maar de Negende Symfonie is toch vooral een markeringspunt tussen twee werelden: de muziek van Mahler was het hoogtepunt van de romantische periode, maar tegelijk werpt ze haar schaduw vooruit op de jonge Arnold Schönberg en de Tweede Weense School.

Vrijdag 4 oktober staat de Pinault Collection op het programma. François Pinault verzamelt al sinds de jaren '60 kunst, en dan vooral moderne kunst. Oude kunst hangt in musea en ik heb het geld niet dat aankopen, zo stelde hij eens sarcastisch vast. Maar zijn hart ligt dan ook vooral bij moderne kunstenaars, die hij soms jaren achtereen volgt. Sinds 2021 kan hij zijn verzameling tonen in de spectaculair verbouwde beurs Bourse de Commerce - een monumentaal pand dat Pinault overigens voor 50 jaar in bruikleen heeft van de Franse staat. 's Avonds laat Klaus Mäkelä zich in de Philharmonie de Paris van een minder bekende kant zien, namelijk als cellist in kamermuziekbezetting met musici van het Orchestre de Paris. Klaus Mäkelä volgde zijn vader in de instrumentenkeuze en studeerde behalve orkestdirectie ook cello.

Zaterdag 5 oktober krijgen we een rondleiding door Palais Garnier. Dit historische monument is een klasse apart. Een architecturaal wonder verscholen in het hart van de Grands Boulevards. De Opéra de Paris werd in de 19e eeuw gebouwd door de briljante architect Charles Garnier en tot op vandaag blijft het de Parijzenaren en bezoekers verbluffen. Van de prachtige façade en het sublieme plafond dat werd beschilderd door Chagall, tot het Italiaanse podium en de grote iconische trap. In de loop van de middag reizen we terug naar Nederland.