Veel mensen vragen ons hoe we de reizen voor MUSICO Reizen samenstellen. Dat vertellen we graag en het is helemaal geen geheim. Wel komt het aan op wat fingerspitzengefühl en een gezonde eetlust is ook handig!
Kriskras door Midden-Europa
Afgelopen week was het weer zo ver. Taco Stronks en ondergetekende hadden onszelf 5 dagen vrij gepland van kantoor om een autoreis kriskras door Midden-Europa te maken. Het plan was om 2.500 kilometer af te leggen en zoveel mogelijk hotels te beslapen (of te zien) en zoveel mogelijk restaurants uit te proberen. Afgelopen zondag ploften we moe maar voldaan weer op onze bank in Utrecht. Missie geslaagd.
Eerst even stoom afblazen…
De tocht begon op dinsdag 22 oktober. Weg zijn van kantoor heeft altijd wat voeten in aarde, er moet een aantal dingen worden afgerond en overgedragen. Gelukkig blijft onze rots in de branding Susan Dorrenboom achter om alle telefoontjes en aanmeldingen af te handelen, terwijl ze ook nog veel reizen organiseert en de website up-to-date houdt! Na een volle werkdag bliezen we even stoom af bij een concert van Daniël Lohues die in Tivoli-Vredenburg zijn typisch Drentse liedjes dit keer in een jasje van Johann Sebastian Bach had gestoken. Een ontzettend leuke avond, gaat dat zien (maar dat ter zijde)!
Tussenstop in Arnhem
En toen moesten toch de eerste kilometers gemaakt worden. We wilden eigenlijk doorrijden naar Düsseldorf, maar aangezien daar een of ander congres gaande was, waren de hotels onbetaalbaar. Een goed excuus om reeds in het Postillion Arnhem onze intrek te nemen. Veel van onze reizigers verblijven hier een nacht voorafgaand aan een reis, en het hotel biedt voor deze functionaliteit precies de juiste prijs/kwaliteit-verhouding. Je kunt er een lekker hapje eten, er is een bar en het bed is goed. Verwacht echter geen glamour!
Heidelberg maakt het waar
Onze eerste stop op woensdag was Heidelberg. Hier gaat een van onze MUSICO Reizen rondom kerst heen. We bekeken het hotel (dat de mooie score van 8,7 op booking.com waarmaakte), de parkeermogelijkheden voor de bus en moesten helaas een restaurant, dat voorheen naar volle tevredenheid had gediend, afkeuren. De sfeer en entourage was toch niet meer wat het ooit was. Niets zo wispelturigs als restaurants.
Verder naar Zürich
Taco en ik zijn beiden geen auto-fanaten. Onze voorkeur heeft de trein, maar op dit soort reizen is een auto wel erg handig. Toen we echter letterlijk een uur compleet stil stonden op de snelweg, vroegen we ons af of we toch wel het juiste vervoersmiddel hadden gekozen. Uiteindelijk arriveerden we aan het begin van de avond, maar reeds in volledige duisternis, in een voorstadje van Zürich dat we de volgende dag zouden bezoeken. Zürich staat met enige regelmaat op onze bestemmingslijst, maar dit keer gingen we er heen voor een besloten groep. Uiteraard kijken we tijdens zo’n reis ook altijd met de blik voor onze eigen reizen naar de stad. En het Restaurant Opera is niet alleen heel toepasselijk qua naam, maar heeft ook een uitstekende keuken! We hadden een leuke ontmoeting met iemand van de opera. Altijd fijn om een gezicht te hebben bij de afspraken die er gemaakt worden.
In het donker in Innsbruck
Snel door. Het Oostenrijkse Innsbruck stond op het programma, toch weer zo’n 300 kilometer. We arriveerden opnieuw in het donker. De receptionist van het familiehotel heette ons vriendelijk welkom. De kamer in Leipziger Hof was verrassend mooi, een schitterend licht houten vloer die zelfs doorliep tot in de douche! De tram die voor de deur stopt, bracht ons snel in het centrum. We aten in het hotel Zum goldenen Adler: gutbürgerlich (lees: stevige porties, maar smakelijk) en met een prachtige entourage, maar toch niet helemaal wat we zochten.
Een ongezellig stel?
Als andere gasten in zo’n restaurant naar ons kijken, zullen ze wel eens denken: “wat een ongezellig stel, de hele tijd op hun telefoon”. Maar ja, we zijn immers aan het werk en tussen de gangen door checken we de online-lijsten van verschillende restaurant-sites: de Michelingids, de Gault-Millau, de Falstaff-gids, Tripadvisor etc. We kennen inmiddels goed de digitale wereld van het reizen. En tijdens deze zoektocht vonden we een leuk modern restaurant: Das Brahms, dat zich met de toepasselijke naam ook nog eens in het Haus der Musik bevindt. Hè jammer, eigenlijk hadden we daar dus moeten gaan eten, maar nu waren we al verzadigd. Uiteindelijk gingen we er de volgende ochtend nog een keertje langs voor een kop koffie, bekeken we de kaart en keurden we het restaurant goed!
Een blik op Strauss
De volgende dag bracht ons in Garmisch-Partenkirchen (waar we een blik wierpen op de villa van Richard Strauss), in Mittenwald (beroemd om de vioolbouw en de schitterend beschilderde huizen) en Schloss Elmau (een hotel in buitencategorie en bekend geworden in 2015 toen daar de G7 werd gehouden). We gaven nog maar even gas en arriveerden na een wegopbreking (wat hebben die Duitsers toch met een Ölspur?) in Heidenheim.
Een nieuwe bestemming: Heidenheim
Heidenheim is een nieuwe bestemming voor ons. We werden er op gewezen door een aantal van onze reizigers. In een oude ruïne vinden daar operavoorstellingen plaats. Op een afstand van nog geen 200 meter ligt een modern hotel van hoge kwaliteit. Heidenheim is natuurlijk diep in de provincie, maar niet al te ver gelegen van de Romantische Strasse waarheen ook een aantal excursies plaats zal vinden. Iets van die Romantiek merkten we de volgende ochtend, toen de ruïne van het Schloss zich in nevelen had gehuld.
Op zijn einde
Ons zitvlees raakte zo langzamerhand op zijn einde, maar we wilden nog per se even langs Nürnberg (op restaurantjacht) en reden vervolgens door naar Frankfurt waar we logeerden en bijna de volgende ochtend de stad niet meer uitkwamen vanwege de Frankfurter-Marathon. Gelukkig waren we fris door het extra uurtje slaap en vonden we uiteindelijk een gaatje om de stad door te verlaten.
Het leukste van reizen…
Na nog een superkort verblijf van enkele uurtjes in Keulen (locaties van restaurants en hotels beoordelen) en de verplichte portie Bratwurst langs de snelweg (alsof we nog niet genoeg hadden gegeten de afgelopen dagen) waren we zondagavond 27 oktober weer thuis. Is dat niet het leukste van reizen: thuiskomen?