(05 augustus 1811 - 12 februari 1896)

Muziek werd Ambroise Thomas met de paplepel ingebracht. Als zoon van een musicus raakte hij al vroeg vertrouwd met de viool en de piano. In 1828 ging hij studeren aan het Parijse Conservatoire national supérieur de musique. Tevens studeerde hij in Italië (waar hij in 1832 de Prix de Rome won met zijn cantate Hermann et Ketty) en Duitsland.

Na zijn reizen keerde hij terug naar Parijs, 1835, waar in 1837 de première plaats vond van zijn eerste opera La Double Echelle, in de Opéra Comique te Parijs. Vanwege de zware concurrentie met de Opéra – met componisten als Jacques Fromental Halévy, Daniel Auber en Giacomo Meyerbeer - lukt het hem niet een voet tussen de deur van de serieuzere opera te krijgen. In 1849 had hij weer succes met zijn werk Le Caïd, en in 1850 met Le Songe d'une nuit d'été waardoor hij een eervolle plaats verwierf als Frans operacomponist.

In 1856 werd Thomas professor aan het Conservatorium, waar hij onder andere een veelbelovende leerling onderrichtte, Jules Massenet, een componist van de nieuwe generatie wiens muzikale aspiraties veelbelovend waren. Zijn grote doorbraak bereikte Thomas in 1866 en 1868, met zijn werken Mignon en Hamlet. In 1871 volgde hij Daniel Auber op, als directeur van het vermaarde Parijse Conservatoire national supérieur de musique. Deze post bekleedde hij tot zijn dood in 1896.