Basel

Woensdag 23 april rijden we naar Basel, de stad aan de Rijn, de poort naar de Zwitserse Alpen. In Basel nemen we intrek in het driesterren Hotel Rochat, centraal in de oude stad gelegen.

Donderdag 24 april maken we kennis met Basel. De stad heeft een prachtig bewaard gebleven middeleeuwse Altstadt, met de Marktplatz en de Münsterplatz als centrale pleinen. Achter de kathedraal heeft u vanaf het Pfalz een prachtig uitzicht op de Rijn. ’s Avonds staat in het Theater Basel Puccini’s laatste opera Turandot op het programma, gedirigeerd door José Miguel Pérez-Sierra en in een regie van Christof Loy.

Vrijdag 25 april bezoeken we het Kunstmuseum Basel, dat de oudste openbare kunstcollectie ter wereld herbergt en algemeen wordt beschouwd als het belangrijkste kunstmuseum van Zwitserland. Het museum opende al in 1671 zijn deuren. De stad Basel had tien jaar eerder een belangrijke privécollectie met werken van de schilder Hans Holbein aangekocht - men wilde voorkomen dat deze collectie naar Amsterdam zou verhuizen -  en besloot het toegankelijk te maken voor al haar burgers.
Deze avond biedt het Theater Basel de opera La traviata van Verdi in de regie van Benedikt von Peter en sopraan Nicole Chevalier. Deze regie met een eenzame Violetta als middelpunt heeft inmiddels een cultstatus bereikt, met opvoeringen in onder meer Hannover, Basel en Luzern.

Zaterdag 26 april gaan we naar het Musikmuseum. In een eeuwenoud, voormalig klooster herbergt dit museum met ruim 3300 objecten de grootste collectie muziekinstrumenten van Zwitserland.
’s Avonds rijden we naar het Stadttheater van Solothurn voor een ‘double bill’ waarin twee meesterwerken uit de vroege 20e eeuw samenkomen: Eine florentinische Tragödie van Flury en L’heure espagnole van Ravel. Bij de titel Eine florentinische Tragödie denkt u wellicht aan Zemlinsky, maar hij was niet de enige componist die zich aangetrokken voelde tot het gedicht van Oscar Wilde over liefde, overspel en vergeving. Zo was Puccini van plan er een opera van te maken. En na Zemlinksy toog ook de Zwitserse componist Richard Flury aan het werk, overigens zonder dat hij weet had van Zemlinsky’s versie.
In L’heure espagnole verslindt een getrouwde jongedame binnen drie kwartier opvallend veel mannen, maar het geheel speelt dan ook af in Spanje, het land van Don Giovanni. Ook muzikaal is het een opera met een knipoog. Ravel verwerkte op geraffineerde wijze vele muzikale grappen in zijn partituur voor deze eenakter.

Zondag 27 april gaan we de stad uit voor een bezoek aan Fondation Beyeler, een museum voor moderne kunst in een gebouw dat werd ontworpen door Renzo Piano. De collectie omvat kunstwerken van kunstschilders uit diverse Europese stromingen, waaronder Degas, Monet, Cézanne, Van Gogh en Klee. De basis ervan was de collectie die het echtpaar Hildy en Ernst Beyeler gedurende 50 jaar verzamelde.
In Olten kunt u aan het einde van de middag een opvoering van Verdi’s Macbeth bijwonen. De opera vertelt het sinistere verhaal over hoe de op macht beluste Macbeth en zijn moordlustige vrouw al hun tegenstanders uit de weg ruimen: het bloed kleeft al snel aan hun handen en kan er niet meer afgewassen worden. Maar het schuldgevoel en de dreiging van wraak wegen zwaar op Macbeth en doen hem steeds meer twijfelen aan zijn verstand. Voor het eerst wijdde Verdi zich aan een werk van Shakespeare en hij was meteen verkocht. Hij bereikte in deze opera een ongekende synthese van drama en muziek en duikt diep in de emotionele afgronden van de hoofdpersonen.

Maandag 28 april reizen we na het ontbijtbuffet terug naar Nederland.