(12 mei 1842 - 13 augustus 1912)

De Franse componist Jules Emille Frédéric Massenet (1842-1912) werd geboren in Montaud in de buurt van St. Etienne als jongste van elf kinderen. Zijn moeder  was pianiste en pianolerares, dus al op jonge leeftijd kwam hij in aanraking met klassieke muziek.

Op elfjarige leeftijd ging hij naar het Parijse Conservatoire National Supérieur de Musique en studeerde daar piano bij Adolphe Laurent, solfège bij Augustin Savard en harmonie bij Napoléon-Henri Reber. Vanaf november 1861 studeerde hij compositie bij Ambroise Thomas en Charles Gounod.

Aanvankelijk schreef Massenet piano- en orkestwerken. In 1863 won hij de Prix de Rome. Zijn eerste operasucces behaalde hij met de komische opera Don César de Bazan. Er zouden  vele opera's volgen. De bekendste zijn Manon(1884), Hérodiade (1881), Werther (1891), Le jongleur de Notre Dame (1902), Chérubin (1905), Ariane (1906) en Don Quichotte (1910).

Naast opera's schreef Massenet balletten, toneelmuziek, orkest-, kamer- en pianomuziek en religieuze werken. Hij had veel aanzien in het Franse muziekleven in de tweede helft van de 19e eeuw. Jules Massenet werd in 1878 lid van de Académie des Beaux Arts en hij was als docent verbonden aan het conservatorium.

In 1879 maakte hij reizen naar Boedapest, Milaan, Londen, München, Buenos Aires, Rio de Janeiro en Praag. In 1895 werd hij tot Commandeur de la Légion d'Honneur benoemd en in 1910 werd hij president van het Institut de France. Jules Massenet overleed op 70-jarige leeftijd in Parijs.