Hector Berlioz (componist)

(11 december 1803 - 08 maart 1869)

De Franse componist Hector Berlioz wordt beschouwd als één van de grote componisten uit de romantiek. Zijn ouders hadden beiden geen muzikale achtergrond. In zijn jeugd volgde hij fluit- en gitaarlessen, zat hij het liefst met zijn neus in de boeken en las hij graag de romantische literatuur. Bovendien schreef hij op zijn veertiende al zijn eerste compositie. Hij  leek aanvankelijk voorbestemd om in de voetsporen van zijn vader, die arts was, te treden, maar stopte met zijn geneeskundestudie om zich op muziek te kunnen gaan toeleggen. In 1826 begon hij aan het conservatorium in Parijs.

Berlioz had in die tijd een aantal belangrijke vrienden die de romantiek in Frankrijk op literair en muzikaal gebied mede vorm zouden geven. Hieronder bevonden zich Alexandre Dumas en Victor Hugo.

Aanvankelijk verdiende Berlioz zijn geld als zanger in het theaterkoor en met het geven van gitaarles. Later kon hij een goed bestaan opbouwen als dirigent en muziekcriticus. Berlioz bracht veel tijd door in de opera en was een groot liefhebber van het werk van Gluck, Weber en Beethoven. Bij het componeren liet hij zich graag inspireren door toneelstukken van onder andere Shakespeare en Goethe, maar ook ervaringen uit zijn privéleven vinden hun weg in zijn composities.

Berlioz schreef zijn beroemdste werken voor symfonieorkest, koor en solisten. De Symphonie Fantastique uit 1830 is een standaardwerk uit de romantiek. Hij won met dit stuk de Prix de Rome. In de Symphonie Fantastique verwerkte hij zijn gevoelens voor zijn eerste vrouw, de actrice Harriet Smithson. Het huwelijk met Harriet was echter geen succes en ook zijn tweede huwelijk met de zangeres Marie Recio was niet erg gelukkig. De compositie Harold en Italie, voor de ongebruikelijke bezetting van altviool en orkest, is een meer ingetogen werk. Voor dit werk gebruikte Berlioz Byrons gedicht Childe Harold's Pilgrimage als inspiratiebron.

Tijdens zijn leven vergaarde hij roem als componist, maar ook als dirigent. De vernieuwingen die hij bracht in de muziek liggen in het gebruik van klankeffecten en het experimenteren met instrumentatie en orkestratie. Zijn ouvertures (Rob Roy, Le Carnaval Romain, Le Corsaire) en zijn werken voor koor en orkest (Romeo et Juliette, Requiem) worden nog ieder jaar geprogrammeerd door alle grote orkesten wereldwijd.

Anne Sofie von Otter zingt "D'amour l'ardente flamme" uit La damnation de Faust van Hector Berlioz

Te zien of te horen tijdens de komende reizen: