Auteur: Remco Roovers

Een kijkje in de dag van een pelgrim. De dag werd bovendien bekroond met een wandeling met Jesús, wat kun je nog meer wensen??

Heerlijke wandeldag, 25 km, met prachtig weer, en beland in het mooiste plaatsje tot nu toe (Estella)! Ik deel de kamer met 3 mannen van Tenerife (o.a. een bonk spieren van 73, zijn zoon en een vriend – zie foto), en een aan Wagner-verslaafde Noor.

Vannacht slaap ik voor het eerst in een Albergue. Goed voor je budget (€ 12,=) maar slecht voor je nachtrust, zegt men. We zullen zien!

Vandaag volgens planning een makkelijke dag: 20km van Zubiri naar Pamplona. We begonnen wat laat, zo rond 09.00 uur (er waren wat problemen met een geannuleerde vlucht van een reis naar Aix-en-Provence, gelukkig heeft Susan op kantoor iedereen over kunnen boeken). De meeste wandelaars beginnen op zijn laatst om 08.00 uur. In de zomer is dat van levensbelang om de grootste hitte te vermijden, maar zo in het voorseizoen speelt het minder.

Taco loopt vandaag voor het laatst met me mee. Het is geweldig om het samen te doen. We stimuleren elkaar, maken grapjes, hebben mooie gesprekken en zijn ook lange afstanden volkomen stil. Bij Taco tekenden zich vandaag de eerste blaartjes af, ik ben gelukkig nog ongeschonden.

Een mooi moment was zo halverwege de dagetappe. Een mevrouw hield ons staande en sprak in niet al te best Engels ons aan. Ze wees naar boven en zei “this is the right way”. Ik dacht, “O God, nu begint het evangeliseren!”. We namen haar raad toch ter harte en maakten een flinke klim. Daar stond een eeuwenoud klein kerkje. Er lag een klein grasveldje voor, met bloeiende narcissen. Binnen werden we verrast door een schitterend altaar, en wederom een heel lieve mevrouw. Ze spoorde ons aan om een wens op een post-it te schrijven, wat ik deed, en ze zette een ferme stempel in mijn paspoort. Een andere pelgrim klom nog even de klokkentoren op en mocht de klokken luiden. Onder het geluid van de campanilla liepen we weer verder en wisten we de tranen van onze wangen. Een mooi moment!

Rond 15.00 uur kwamen we aan in Pamplonoa. De kathedraal en de middeleeuwse stadsmuur torenden al hoog boven de camino uit. Omdat het de laatste avond is dat Taco en ik samen zijn, hebben we onszelf verwend met een overnachting in een fijn hotel. En, misschien nog wel luxueuzer, hebben we al onze kleren gewassen in een wasserette. De wasmachine deed zijn werk, en wij bezochten de prachtige kathedraal en dronken een biertje in de stralende zon. Het leven kan zo mooi zijn.

Vanuit een besneeuwd Roncesvalles het voorjaar tegemoet in Zubiri. Een mooie route, niet al te zwaar, slechts een paar klimmetjes, maar wel een paar lastige plekken om te dalen. Gelukkig helpen mijn trekking-stokken me enorm!

Een pittige etappe door de Pyreneeën, de Ibañeta-pas over. We kregen een flink pak sneeuw over ons uitgestrooid! Aankomen in Roncesvalles voelde als een zegen.

De muziek die door mijn hoofd galmde, terwijl de hagel en sneeuw over ons heen kwam, kun je hieronder beluisteren:

Een prachtiger begin van mijn Camino kon ik me niet wensen: de zon brak stralend door op deze Goede Vrijdag.

Graag refereer ik vrijelijk naar de opera Parsifal van Richard Wagner. Hierin stelt de onbevangen Parsifal dat op deze zware lijdensdag van Christus de natuur vast altijd mee treurt. ‘Du siehst, das ist nicht so’, geeft de wijze Gurnemanz als antwoord, verwijzend naar het schitterende voorjaarsweer.

Vandaag bleek Gurnemanz weer gelijk te hebben!

Hieronder voor de liefhebbers toch nog even de weersvoorspelling voor de dag van morgen (blijkbaar kan ik het toch nog niet helemaal loslaten). 😀

Het laatste filmpje voor vertrek is gewijd aan al mijn donateurs! Zelden heb ik zoveel goede wensen, steunbetuigingen, kaarten, telefoontjes mogen ontvangen. Die neem ik natuurlijk allemaal in gedachten met mij mee. Een aantal bijzondere presentjes (mijn talismannetjes) neem ik echter ook mee in de rugzak. Kijk op het filmpje om te weten te komen wat dat allemaal is. O ja, en ik vertel ook nog even over de wasmachine die ik een paar weken mee op mijn rug sjouw!

Ik heb lang nagedacht over wat ik mee kon nemen. Ik heb me weten te beperken tot maximaal 8 kilo en 30L. Bekijk het fimpje en zie wat ik in mijn rugzak stop!

Als u klikt op bovenstaande button wordt u doorverwezen naar de actiepagina van Remco Roovers op de website van het Prinses Beatrix Spierfonds. Alle betalingen verlopen via dit ANBI- en CBF-registreerde goede doel. Giften zijn onder bepaalde voorwaarden fiscaal aftrekbaar.

KLIK HIER OM TERUG TE GAAN NAAR DE HOOFDPAGINA VAN HET SANTIAGO-PROJECT

Sinds twee jaar train ik met een personal trainer. In mijn geval is dat Ruud van Erp. Hij heeft me sterker gemaakt en ook gemotiveerder. Hij vond dat ik me moest uitdagen en langzamerhand kreeg het idee om te gaan lopen naar Santiago steeds meer vorm. In dit filmpje spreek ik eerst met Ruud over mijn training en daarna krijgen jullie in vogelvlucht een training van me te zien. De muziek is van Ce Ce Peniston met de toepasselijke titel “Keep on walking”!!

Als u klikt op bovenstaande button wordt u doorverwezen naar de actiepagina van Remco Roovers op de website van het Prinses Beatrix Spierfonds. Alle betalingen verlopen via dit ANBI- en CBF-registreerde goede doel. Giften zijn onder bepaalde voorwaarden fiscaal aftrekbaar.

KLIK HIER OM TERUG TE GAAN NAAR DE HOOFDPAGINA VAN HET SANTIAGO-PROJECT